2016 yılını umutlu mesajlarla uğurladık.
Bize yaşattığı acılar nedeniyle bir daha hatırlamamak üzere ajandamızda üzerini çizdik.
2017’den beklentilerimizi yazdık.
Özellikle çok özlediğimiz barış sözcüğünü hiç ağzımızdan düşürmedik.
Artık her şey güzel olacak umuduyla kafamızı yastığa koyduk.
Hep beyaz güvercinler uçsun istedik.
Ancak sabah gözlerimizi yine kan ve gözyaşıyla açtık.
Bir terörist İstanbul’da bir eğlence mekanını bastı, yaklaşık 700 kişinin üzerine acımasızca kurşun yağdırdı.
Tam 39 cana kıydı, 69 kişiyi de yaralayıp kaçtı.
Hiçbir suçu-günahı olmayan insanları hayattan kopardı, yüreğimizi yaktı.
Her zaman söylüyorum, “Terörün dini, inancı, milliyeti yoktur” diye. Yılbaşı gecesi buna bir kez daha tanık olduk. Renia eğlence mekanında öldürülenlerin milliyetine bakın. Suudi Arabistanlı var, Iraklı var, Hindistanlı var, Tunuslu var, Kuveytli var, Kanadalı var, Suriyeli var, İsrailli var, Lübnanlı var. Yani her milliyetten ve ırktan insan var.
Daha önceki olaylara baktığımızda da durumun farklı olmadığını göreceksiniz. Hatta ölenler arasında AK Partili, CHP’li, MHP’li, HDP’li olduğunu görürsünüz. Yani özetle terör örgütleri bizleri ayırmadan öldürüyor, yaralıyor. Bununla da yetinmiyor, sonrasında birbirimize düşüyor.
Şimdi sormak istiyorum. Teröristler bizi ayırmadan öldürüyor. O halde biz niye birbirimizi ayırıyoruz, ötekileştiriyoruz. Birbirimizi neden suçlayıp, hedef gösteriyoruz. Bunu yaptığımızda memleketi mi kurtarıyoruz. Hayır aksine terör örgütlerinin ekmeğine yağ sürüyoruz.
Eleştiri olacak elbette. Bu kadar canımız yanarken yetkili kişilerden mantıklı açıklama beklemek en doğal hakkımız. Bunu yaptık diye vatan haini olmuyoruz. Aksine ortak akılda buluşmak için bir fırsat oluyor.
Evet, gelin bugünden itibaren oturup bir özeleştiri yapalım. Biz nerede hata yaptık diye. Bunu yaptığımız, başardığımız zaman terörizmden kısmen de olsa kurtulabiliriz.
Son olarak yazımı bir arkadaşımın sosyal medya hesabından paylaşımıyla bitirmek istiyorum. “Beş parmak gibi olalım. Her birimiz farklı ama yumruk gibi sağlam ve bir olalım.”
